poniedziałek, 29 sierpnia 2011

20 lat Paulinów na Ukrainie

O. Tadeusz Bednarski OSPPE
Za rok będziemy obchodzić 20. rocznicę początków duszpasterstwa paulinów na Ukrainie, które rozpoczęło się w Satanowie. Do napisania tej relacji zachęciła mnie lektura książki „Zaślubiona Wschodowi” s. Jany Brudzińskiej FSK, która w czasach naznaczonych łuną pożarów i krwią przez 12 lat służyła ludowi oczekującemu dobra z chrześcijańską nadzieją. Rok 1915 – front zbliża się do Warszawy, władze apelują i wzywają, by mieszkańcy opuszczali miasto. Moskiewskim zatłoczonym pociągiem z towarzyszeniem płaczu i zbiorowego śpiewu „Serdeczna Matko” s. Jana opuszcza miasto. Po wielu zawirowaniach Opatrzność Boża zrządziła, że s. Jana znalazła się w Satanowie nad Zbruczem, na Podolu. Autorka wspomnień pisze: „Byłam zdumiona: krzyże na rozstajnych drogach, kapliczki przydrożne, wszędzie słychać: «Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus». Serdecznie zostałam powitana przez dziekana i proboszcza tutejszej 20-tysięcznej parafii ks. Jana Ładygę”. Zgodnie z jej przygotowaniem pedagogicznym, ówczesne władze miejscowe zatrudniły ją w polskiej szkole jako nauczycielkę. Praca ta dawała jej satysfakcję, ale była najeżona trudnościami, dziś nie do wyobrażenia. W 1928 r. jako szkodnik społeczny przez sądy władzy sowieckiej została skazana na 5 lat więzienia, wróciła do Warszawy w 1935 r. jako ociemniała.
Satanów – miasteczko do lat 60. powiatowe, położone nad brzegami rzeki Zbrucz (kiedyś była to rzeka graniczna między zaborami austriackim a rosyjskim). Nazwa „Satanów” pochodzi od słowa łacińskiego „satis” – dosyć. Powiedział te słowa wódz rzymskich wojsk za panowania cesarza Marka Trajana i tu kazał sypać wschodni wał graniczny – było to w II wieku po narodzeniu Chrystusa. Do chwili obecnej zachowały się fragmenty tego wału.
Satanów miał kościół katolicki pw. Trójcy Przenajświętszej, którego fundatorem była rodzina św. Stanisława Kostki. W połowie lat 30. minionego wieku kościół został wysadzony w powietrze przez władze sowieckie. Z powiewem „pierestrojki” zrodziła się możliwość – a w nas chęć – wyjazdu i pragnienie leczenia ran zadanych przez brutalny ateizm ludności zamieszkałej przez wieki nad brzegami Zbrucza.
We wrześniu 1991 r., z woli ojca generała Jana Nalaskowskiego, udaliśmy się z o. Cyprianem Kubikiem na Ukrainę właśnie do Satanowa. Jak zawsze, początki bywają trudne. Z pewnością to też nie przypadek, że skorzystaliśmy z trwającej dwa lata gościnności charyzmatycznego ks. Władysława Wanagsa, proboszcza w Gródku Podolskim. W Satanowie wierni zbudowali kaplicę i tu miała miejsce codzienna Eucharystia i katecheza. Parafianie Satanowa w sąsiedztwie kaplicy rozpoczęli również budowę kościoła. Władze ówczesne na lokalizację kościoła przewidziały dwuwiekowy stary cmentarz parafialny (tylko tu pozwolono na budowę obiektów sakralnych). Ks. Wanags wielkodusznie pomagał nam w budowie kościoła, może i po części w dowód uznania za naszą pomoc duszpasterską w Gródku. Uczucia wdzięczności kieruję też do ówczesnego administratora generalnego o. Symplicjusza Berenta, który czynił wszystko, aby dzieło zostało dokonane. Sprzyjające warunki umożliwiły w zaplanowanym terminie ukończenie budowy kościoła. Konsekracji świątyni dokonał w uroczystość Zesłania Ducha Świętego w 1994 r. bp Jan Olszański – ordynariusz diecezji kamienieckiej, przyznając kościołowi tytuł Jasnogórskiej Matki Kościoła.
W nowej świątyni w niedziele odprawiane były dwie Msze św. Paulini swoją troską duszpasterską obięli pobliskie parafie, tj. Kutkowce, Kumanów i Klinowe. W dzień powszedni Eucharystia sprawowana była o godz. 9, a po niej był Różaniec; uczestniczących we Mszy św. wiernych mogło być 10 osób – w niedziele tę liczbę należałoby pomnożyć przez 10. W ciągu roku więcej było ślubów niż chrztów, ale też liczba 10 była górną ich granicą.
Katechizacja w parafii Satanów odbywała się w dwóch punktach. Zapisanych mogło być ok. 40 osób, a regularnie uczęszczała na lekcje połowa. Dzieci zostały podzielone na dwie grupy, młodsza przygotowywała się do I Komunii św., a starsza – do bierzmowania. Lekcje odbywały się dwa razy w tygodniu w gościnnym domu p. Milli Wojciechowskiej.
Wiemy, że s. Janie jako niewidomej udało się kiedyś przyjechać na Ukrainę, i wówczas zakładała tu ukryte domy zakonne. P. Milla Wojciechowska została przyjęta do tej wspólnoty, zaangażowała się w trudnym czasie na różne sposoby w potajemne przygotowywanie dzieci i starszych do sakramentów św. „Nagrodzono” ją dwoma pokazowymi procesami, na jednym z nich była upokarzana, a powiatowa gazeta pisała o zdziwaczałej babie Milli. W parafii Satanów starsi wierni niekiedy mówili o s. Janie, ale szczegółów najprawdopodobniej już nie znali. Nazwiska parafian przytaczane w autobiografii przez s. Janę są dziś spotykane w parafii, m.in. Kobylecki, Rożek, Iwonicki i inni.
Przyszłość parafii wyznaczają rodziny i dzieci. Podczas każdych wakacji przy kościele w Satanowie odbywały się oazy dla dzieci, prowadzone przez kleryków paulińskich. Ku naszej radości chętnych nigdy nie brakło. Nie brakowało też chętnych oazowiczów, by wziąć udział w dorocznej dwudniowej pielgrzymce do Tarnorudy na 16 lipca – święto Matki Bożej Szkaplerznej.
W latach 1993-95 duszpasterze parafii zorganizowali trzy wycieczki autokarowe dzieci do Polski i na Jasną Górę, a w następnych latach, wskutek trudności czynionych przez władze, zmieniono trasę i jeździliśmy z dziećmi do Karpat Wschodnich – do Hucułów. Nie skarżyliśmy się też nigdy na brak chętnych do udziału w jasełkach bożonarodzeniowych, organizowanych przy parafii każdego roku. Z braku sali odbywały się one w kościele.
W następnych latach nowo wybudowany kościół wzbogacił się o główny ołtarz z obrazem Matki Bożej Jasnogórskiej, a prezbiterium przyozdobiono dwoma tradycyjnymi witrażami. Całości dopełniły dwa konfesjonały i ławki, a plac kościelny został ogrodzony artystycznie wykonanym parkanem. W ostatnim roku w kościele – z uwagi na bezpieczeństwo – wymieniono sześć dużych okien.
W obecnym czasie w Satanowie proboszczem jest paulin o. Bartłomiej Gołub, pochodzący z tamtych terenów. O. Bartłomiej niedawno obchodził jubileusz 10-lecia święceń kapłańskich. Obecnie paulini na Ukrainie pełnią posługę duszpasterską w pięciu parafiach, m.in. w Kamieńcu Podolskim. Wspólnota paulińska na Ukrainie powiększa się z roku na rok. Cieszymy się już sześcioma kapłanami urodzonymi na tych terenach, a w bieżącym roku zostali wyświęceni kolejni diakoni.
Parafianom o niedzielnej Eucharystii przypomina głos dzwonu zawieszonego na jednej z wież. Wierni, wchodząc do kościoła po szerokich schodach, dostrzegają na froncie świątyni po lewej stronie obraz z widokiem swojego przed laty zburzonego kościoła pw. Trójcy Przenajświętszej, po prawej stronie natomiast – wmurowane w ścianę podobizny s. Jany i ks. Jana Ładygi.
Bardzo nam dziś potrzeba Wałów Trajana, którymi w obecnej sytuacji mogą być tylko nasze serca, wzorowane na życiu s. Jany Brudzińskiej i ks. Jana Ładygi...

czwartek, 12 maja 2011

ПОКЛИКАННЯ

Дуже важливо у житті - розпізнати своє покликання. Пропонуємо Вам молитву про розпізнання покликання:





ПОКЛИКАННЯ... ПОКЛИКАННЯ...
ПОКЛИКАННЯ...


Що це?

Для кого?

Чому так важливо молитися для розпізнання свого покликання?

Пророк Єремія визнає:
"... І прийшло мені слово Господнє, говорячи:
Ще поки тебе вформував в утробі матерній, Я пізнав був тебе, і ще поки ти вийшов із нутра, тебе посвятив, дав тебе за пророка народам!
А я відповів: О, Господи, Боже, таж я промовляти не вмію, бо я ще юнак!...
Господь же мені відказав: Не кажи: Я юнак, бо ти підеш до всіх, куди тільки пошлю Я тебе, і скажеш усе, що тобі накажу.
Не лякайсь перед ними, бо Я буду з тобою, щоб тебе рятувати, говорить Господь! ".
Єр. 1,4-8

"Як проходив же Він поблизу Галілейського моря, то побачив двох братів: Симона, що зветься Петром, та Андрія, його брата, що невода в море закидали, бо рибалки були.
І Він каже до них: Ідіть за Мною, Я зроблю вас ловцями людей!
І вони зараз покинули сіті, та й пішли вслід за Ним."
Матея 4,18-20

МОЛИТВА ПРО ПОКЛИКАННЯ

Ісусе, Добрий Пастирю, розбуди в усіх парафіяльних спільнотах покликання до священства і чернечого життя.
Поглянь з любов'ю на таку кількість готових до служіння молодих людей і поклич їх, щоб пішли за Тобою.
Допоможи їм зрозуміти, що тільки з Тобою можуть до кінця реалізувати себе. Керуй кроками тих, котрі відважно відповіли на Твій голос і готуються до прийняття священства і обітів в монашому ордені (житті).
Довіряючи ці великі справи Твоєму Серцю, заступництву Марії, котра є нашою Матір'ю і взірцем всіх покликань, просимо Тебе про підтримання нашої віри, щоб Отець вислухав нас, коли ми будемо молитись про те, що Ти сам казав нам просити.
Амінь.


У покликанні завжди є вибір: "Так" або "Ні".

У покликанні завжди є той, хто кличе і чекає, і той, хто дає відповідь.


Відповідь - це думка, слово, поведінка, це спосіб життя.

Це твоє теперішнє і твоє майбутнє!

Покликання -це як полумя свічки, яке горить, вказуючи на життя...

Це полумя час від часу втрачає світло, цого яскравість і теплоту...

Світить добре лише тоді, коли полумя скероване угору, у височінь..!

Саме тоді настає спокій, саме тоді приходить рівновага, саме тоді настає впевненість та зрілість...

Настає...Ясність! і...зявляється тиха радість..!


Від щирого серця бажаємо Тобі, щоб Ти відкрив і служив Богові та людям у своєму покликанні!
Ти маєш своє місце у Божих намірах: місце спеціально приготоване для Тебе.
Не має жодного значення, чи Ти багатий чи бідний, чи люди погорджують Тобою чи Тебе вшановують!
Бог знає Тебе і взиває по імені. Він довірив Тобі завдання, яке не довірив нікому іншому!
Він призначив Тобі до виконання місію...У якийсь особливий спосіб Ти - необхідний для Його намірів..!
З молитвою та усміхом -
Сестри Служебниці Непорочної Діви Марії
Якщо маєш питання або хочеш просто поговорити - пиши, телефонуй,

всі наші координати знаходяться на сайті.


Сестри СЛУЖЕБНИЦІ НЕПОРОЧНОЇ ДІВИ МАРІЇ

Покликання – це відчуття себе справжнього



У певний період життя кожної людини (звичайно ж, якщо особа розмірковує над своїм життям, а не пливе за течією) це слово стає ключовим. Починаючи свою працю над цією заміткою, довго думала, про що писати і як висловити те, що відчуваєш у серці. Адже часом те, що відчуваєш не можеш описати словами, їх просто не вистачає. Тим більше, коли пишеш про щось особисте. Питання покликання є дуже багатогранним, у той же час, не хочеться губитися в думках. Адже n-ну кількість років тому я сама знаходилась у пошуках значення цього таємничого слова для мене.

Не хочу писати про те, що на тему покликання пишуть словники, адже ця інформація загальнодоступна для широкого кола читачів. Більша частина замітки – мої власні переживання чудової пригоди відкривання свого покликання. Знову і знову пересвідчуюсь у тому, що досвід інших багато у чому допоміг мені зрозуміти своє призначення. Сподіваюсь нижче написані слова стануть комусь у пригоді. Тож, починаймо…

Покликання до богопосвяченого життя. Коли у моєму житті настав той самий момент Х, і у голові почали майоріти цілі купи нав'язливих знаків питання, то щастям для мене було те, що мала з ким поділитись тим, що мене турбує. Це не завжди були найкращі друзі або авторитетні священики чи монахині. Часом це були зовсім «випадкові» люди ( у випадковість не вірю =), які у певний час опинились у певному місці. На щастя або на жаль для них самих=) Хоча, часто саме завдяки їм могла зрозуміти більше. Зрозуміла, що варто ризикнути розкрити свої переживання для інших, бо погляд зі сторони… завжди є свіжим. Не дарма кажуть, що «…дві голови – краще».

У парі з консультаціями у «спеціалістів» завжди йшли мої власні роздуми, так би мовити, дослідження. Довелось досліджувати, насамперед, себе. Чого прагну, до чого схильна, що приносить мені радість і задоволення, одним словом усе те, що Творець вклав у моє серце. Здавалось, що можу помилятись, і помиляюсь, у тих відкриттях, але час розставив усе на свої місця. Досліджувала також інших. Це були і специфіка життя богопосвячених осіб, і подружжя, і самотніх. Коли вже вибрала богопосвячене життя, то постало питання обрання конкретного монашого Згромадження. А їх, ой, як багато, в одній лиш Україні. Але той самий час допоміг визначити пріоритети.

Усе це не мало б сенсу без одного дуже важливого елементу. Молитва. Багато молитви. Це були численні стуки у двері «небесної канцелярії». Часом ледь чутні, часом здавалось, що двері будуть виламані. Але у цьому випадку головне – бути наполегливим. Відповіді приходили з різних сторін. Через Слово Боже з Євангелії дня, через слова прочитаної на Святій Месі Молитви вірних, проповідь священика на реколекціях, слова друзів або зовсім незнайомих людей. У будь-якому випадку, коли чуєш ці слова, то розумієш, що це все не просто так… відчуваєш серцем.

Важливо є у моменти, коли відчуваєш, що Господь кличе Тебе до чогось особливого, не боятися відповісти «так!», не думати про відгуки рідних, друзів. Не так довго перебуваючи у монастирі, вже побачила, що Господь дає за Твоє мізерне «так!» набагато більше, ніж мала до того.

Але ці всі слова це моя пригода. У кожного з нас ця пригода є інша і по-своєму прекрасна. Головне – ризикнути і дати Богу, щоб Він нас вів своїми дорогами. А Він не дасть нам заблукати. Бажаю кожному, хто читає цю замітку знайти той найцінніший скарб, за який можна все продати. Не важливо що є тим скарбом, чи подарунок в комплекті з рясою, чи з обручками та улюбленим(-ою) на додачу, чи просто пропозиція прожити це життя повністю для інших. Ризикуйте…!

с. Анастасія

niedziela, 8 maja 2011

zmarł o. Jacek Łęski, paulin jasnogórski

http://www.jasnagora.com/zdjecia/newsynowa/175824bd.jpg

Z wielkim bólem informujemy, że w w niedzielę, 8 maja 2011 r., w wieku 47 lat zmarł o. Jacek Łęski, paulin jasnogórski.

Urodził się 24 lutego 1964 r. w Radomsku jako syn Jana i Ireny z domu Synowiec. Pochodził z parafii pw. św. Marii Magdaleny w Radomsku. Po wstąpieniu do Zakonu paulinów w 1983 roku, i rocznym nowicjacie w klasztorze paulinów w Leśniowie, swoją pierwszą profesję zakonną złożył 8 września 1984 r. Po sześcioletnich studiach filozoficzno-teologicznych w WSD Zakonu Paulinów w Krakowie, jako jeden z najliczniejszego kursu - liczącego 16 diakonów, w dn. 19 maja 1990 r. przyjął w bazylice jasnogórskiej z rąk bpa Stanisław Nowaka święcenia kapłańskie.

Był wybitnie uzdolnionym kantorem jasnogórskim obdarzonym pięknym głosem tenorowym. O. Jacek w latach '90 opiekował się chórami jasnogórskimi: chórem mieszanym, chórem 'Kółeczko', kwartetem wokalnym. Celebrował codzienne msze święte śpiewając w języku łacińskim przed Cudownym Obrazem o godz. 8.00. W czasie uroczystości śpiewał psalmy na szczycie jasnogórskim. W konwencie jasnogórskim, jak i podczas wielu uroczystych liturgii, był ceremoniarzem. Funkcję tę objął po swoim przyjacielu - śp. o. Konradzie Komorze. Na Jasnej Górze był także ceremoniarzem podczas ostatnich pielgrzymek papieża Jana Pawła II i wizyty papieża Benedykta XVI. Przy generale paulinów NO. Izydorze Matuszewskim pełnił posługę w sekretariacie Kurii Generalnej Zakonu Paulinów. Stąd m.in. podczas poprzedniego pogrzebu paulińskiego jaki miał miejsce w grudniu 2010 r., to właśnie o. Jacek Łęski odczytał życiorys śp. o. Wincentego Cykowskiego.

Tegoroczny Wielki Tydzień był dla o. Jacka Łęskiego jako ceremoniarza liturgii na Jasnej Górze czasem jego ostatniej posługi wspólnocie. Po raz ostatni odśpiewał fragmenty Ewangelii podczas Liturgii Niedzieli Palmowej - Niedzieli Męki Pańskiej. Usługiwał w czasie liturgii Paschalnej w Wielką Sobotę. Rankiem 24 kwietnia, w Niedzielę Wielkanocną, poprowadził jeszcze procesję rezurekcyjną od Grobu Pańskiego na wały jasnogórskie. Uczestniczył też w porannej Mszy św. rezurekcyjnej, której w bazylice przewodniczył bp Antoni Długosz.

Po mającej miejsce w Wielkim Tygodniu wizycie w szpitalu w Łodzi i następnie odbytej konsultacji lekarskiej, zgodnie do zaleceń, udał się na wyznaczoną operację. Swoje życie zawierzył Maryi jasnogórskiej podczas ostatniej sobotniej Mszy św. nowennowej przygotowującej do beatyfikacji papieża Jana Pawła II w dniu 1 maja. W poniedziałek 2 maja br. poddany został - jak się okazało - bardzo poważnej operacji układu trawiennego. Po wybudzeniu pooperacyjnym był bardzo osłabiony. W sobotę 7 maja, około godz. 8 rano, stracił przytomność. Natychmiast też został przewieziony na szpitalny OIOM (Oddział Intensywnej Opieki Medycznej). W niedzielę, 8 maja 2011 r., kilka minut po godz. 8 rano, odebraliśmy na Jasnej Górze wiadomość o śmierci o. Jacka Łęskiego. Bezpośrednio po otrzymaniu tej wiadomości, wraz z obecnymi w chórze zakonnym ojcami i braćmi, podprzeor klasztoru o. Mieczysław Polak podjął modlitwę w intencji naszego współbrata - śp. o. Jacka Łęskiego, odmawiając Koronkę do Miłosierdzia Bożego.

Tak nam Drogi o. Jacku - w tym maju śpiewaj Maryi... w niebie! Śpiewaj dalej dla Tej, której jako paulin służyłeś na Jasnej Górze przez najpiękniejsze lata swojego życia!

Requiescat in pace!

o. Stanisław Tomoń
2011-05-08, niedziela, godz. 9.50

*

Wprowadzenie trumny z ciałem śp. o. Jacka Łęskiego do bazyliki jasnogórskiej odbędzie się o godz. 13.00 jutro, czyli w poniedziałek, 9 maja 2011 r.

O dacie i godzinie uroczystości pogrzebowych jakie odbędą się na Jasnej Górze, poinformujemy niezwłocznie po ich ustaleniu; (najprawdopodobniej pogrzeb odbędzie się jednak w najbliższą środę, 11 maja).

piątek, 6 maja 2011

просимо про молитву

просимо про молитву за одужання для нашого співбрата священика О. Яцека Ленцкого
+*
дякуємо сердечно

czwartek, 5 maja 2011

Imieniny (urodziny) w maju 2011 roku obchodzą

<!--[if gte mso 9]> Normal 0 false false false RU X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

1

O. József Borsos

Br. Joseph Mbida

- Radny Quasi-Prowincji, proboszcz, przeł.

- różne

- Márianosztra, Węgry

- Ayos, Kamerun

2

O. Zygmunt Okliński

O. Zygmunt Bola

- duszpasterstwo

- duszpasterstwo

- Jasna Góra

- Jasna Góra

5

Br. Waldemar Kowalczyk

- kleryk, kurs V

- Kraków-Skałka

6

Br. Savio Standerski

Br. Savio Folcholc

- bazylikowy

- kleryk, kurs I

- Jasna Góra

- Kraków-Skałka

7

O. August Bojakowski

- leczenie

- Jasna Góra – Gdańsk

8

Kard. Stanisław Dziwisz

Bp Stanisław Dziuba

Bp Stanisław Napierała

O. Stanisław Turek

O. Stanisław Banasiuk

O. Stanisław Tomoń

O. Stanisław Rudziński

O. Stanisław Kochan

Br. Stanisław Małys

Br. Stanisław Kwapisz

Br. Stanisław Śmigiel

Br. Stanisław Lenczewski

Ks. Stanisław Sypek

- metropolita, konfrater

- ordynariusz, paulin

- ordynariusz, konfrater

- były generał, wykładowca WSD

- duszpasterstwo

- rzecznik prasowy, duszpasterstwo

- duszpasterstwo

- przełożony, proboszcz

- kleryk, kurs V

- różne

- różne

- różne

- profesor, prałat, konfrater

- Kraków

- Umzimkulu, R.P.A.

- Kalisz

- Kraków-Skałka

- Jasna Góra

- Jasna Góra

- Jasna Góra

- Toruń

- Kraków-Skałka

- Łęczeszyce

- Todtmoos, Niemcy

- Jasna Góra

- Jamaica Plain, U.S.A.

10

O. Gordian Słaboń

Robert Joseph Murphy

- duszpasterstwo

- konfrater

- Jasna Góra

- Canungra, Australia

12

O. Dominik Byblewski

- duszpasterstwo

- Jasna Góra

14

O. Michał Pacan

Br. Maciej Wyspiański

Br. Maciej Karpiński

- duszpasterstwo

- kleryk, kurs II

- kleryk, kurs I

- Acquasanta

- Kraków-Skałka

- Kraków-Skałka

16

O. Andrzej Rączka

- duszpasterstwo, pomoc w Kancelarii Kustosza

- Jasna Góra

17

Br. Sławomir Wojcieszak

Abp Sławoj Leszek Głódź

- refektarski

- metropolita, konfrater

- Jasna Góra

- Gdańsk-Oliwa

18

Br. Eric Nimpa Tchupou

- nowicjusz, kleryk

- Ayos, Kamerun

23

O. Piotr Oleś (ur.)

Br. Vilmos István Fülöp

- ojciec duchowny, student Anselmianum

- nowicjusz, brat

- Rzym-Prima Porta, Włochy

- Pálosszentkút, Węgry

25

Br. Grzegorz Staszak

Br. Grzegorz Sudoł

- diakon, kurs V

- różne

- Kraków-Skałka

- Jasna Góra

28

O. Imré János Csanád

- duszpasterstwo

- Márianosztra, Węgry

30

Ks. Ferdynand Vrazić

- proboszcz, konfrater

- Karlowac, Chorwacja

II. Jubileusze w maju 2011 roku:

22

O. Stanisław Hoduń

O. Czesław Matras

- 35-lecie święceń kapłańskich

- Skaistkalne

- Biechowo

25

O. Simon Shaner

Br. Piotr Lisiecki

- 15-lecie święceń kapłańskich

- 25-lecie pierwszej profesji zakonnej

- Buffalo

- Doylestown

30

O. Sebastian Hanks

- 15-lecie święceń kapłańskich

- Kittanning

31

O. Remigiusz Zmuda

Bp. Stanisław Dziuba

O. Kazimierz Uszyński

- 25-lecie święceń kapłańskich

- Włodawa

- Umzimkulu

- Jasna Góra

III. Rocznice śmierci w maju 2011 roku:

03.05.1901

† O. Teofil Stecki

- pochowany na cmentarzu św. Rocha

05.05.2001

O. Andrzej Bielicki

- neoprezbiter, poch. na cmentarzu Rakowieckim w

Krakowie. Obowiązek odprawienia Mszy św. w rocznicę

śmierci – Kraków-Skałka

06.05.1972

† Bp Kazimierz Kowalski

- ordynariusz chełmiński, konfrater – Pelplin

08.05.1976

† Prof. Kornel Wesołowski

- profesor, konfrater – Warszawa

09.05.1937

09.05.1939

09.05.1969

† O. Aleksy Łuczaj

† Bp Henryk Przeździecki

† P. Zofia Wesołowska

- rezydens – Jasna Góra

- ordynariusz podlaski, konfrater – Ortel Królewski

- siostra Ks. Ignacego Subera, przyjęta

do konfraterni 3 sierpnia 1964 roku

11.05.1952

† O. Augustyn Jędrzejczyk

- definitor generalny, malarz, jubilat – Jasna Góra

13.05.1911

13.05.1965

† O. Leon Opoński

† Br. Piotr Kubicki

- przeor wieluński, jubilat – Jasna Góra

- nowicjusz – Leśna Podlaska

14.05.1991

† O. Gabriel Lorenc

- były Prokurator Generalny i Quasi-Prowincjał w U.S.A.

zginął w wypadku – Kittanning, U.S.A.

15.05.1950

† Br. Arseniusz Tomczak

- krawiec – Jasna Góra

16.05.1984

16.05.1996

† O. Wawrzyniec Kościelecki

† O. Piotr Stanoszek

- opiekun chórów jasnogórskich, dyrygent – Jasna Góra

- jubilat, senior ojców; żył 104 lata – Wieruszów

18.05.1976

18.05.1986

† Emil Kiszbán

† O. Anzelm Radwański

- historyk, profesor, konfrater – Budapeszt, Węgry

- przeor – Leśniów

19.05.2000

† Br. Ireneusz Kiełek

- brat zakonny – Jasna Góra

20.05.1942

† Abp Juliusz Zichy

- ordynariusz koloceński, konfrater – Calocsa, Węgry

21.05.1989

† O. Edmund Krynicki

- przełożony, proboszcz – Bachledówka

22.05.1965

22.05.1978

† Ks. Stanisław Zdebel

† Br. Modest Sosnowski

- prałat, konfrater, oblat – Easthampton, U.S.A.

- brat zakonny – Jasna Góra

23.05.1993

† O. Karol Wypiór

- spowiednik – Jasna Góra

25.05.1944

25.05.1986

25.05.1994

† Wacław Trejdosiewicz

† Br. Salezy Zaborowski

† Bp Władysław Jędruszuk

- konfrater – Warszawa

- brat zakonny – Leśna Podlaska

- ordynariusz drohiczyński, konfrater – Drohiczyn

28.05.1981

† Abp Stefan Wyszyński

- kardynał, Prymas Polski, konfrater – Warszawa

29.05.1946

† Br. Urban Osóbka

- kleryk, minoryta – Jasna Góra